(του εκδότη)
Έχεις μπροστά σου μια πινακίδα δίγλωσση στα αλβανικά και ελληνικά και τα ελληνικά σου καταμουντζουρωμένα. Βέβαια, όπως και να είναι, ως Έλληνας στεναχωρήσαι, γιατί θίγεται η αξιοπρέπεια σου και λες μέσα σου: ούτε μια πινακίδα να μην έχομε δικαίωμα να είναι γραμμένη στη γλώσσα μας;
Το γνωρίζεις και είσαι σίγουρος πως με μια βουρτσιά δεν σβήνει ο Ελληνισμός, όμως αν τ’ αφήσεις η βούρτσα θα συνεχίζει να σβήνει ότι έχεις και δεν έχεις δικαίωμα…
Τι κάνεις, τουλάχιστον γι’ αυτή την αδικία;
Περιμένεις να το λύσει ο Έπαρχος, ο Βουλευτής, η Ομόνοια;
Εσύ όμως πόσες φορές πας στα γραφεία τους ή και ομαδικά να διαμαρτυρηθείς; Έχεις δικαίωμα νόμιμο με τον τρόπο σου να διαμαρτυρηθείς παντού, ειδικά στα ΜΜΕ.
Μήπως σας φαίνεται μικρό πράγμα αυτό; Μόλις μπει στη Δερόπολη κάποιος άλλος, που βεβαίως θα προσέξει τις πινακίδες, θα σχηματίσει την εικόνα πως εδώ πέθαναν οι Έλληνες – κρίμα.
Μα δεν είναι μόνο αυτό. Είναι πάρα πολλά, αλλά ας αναφερθούμε μόνον σε μερικά:
1. Τα σχολικά βιβλία συνεχίζουν να διαστρεβλώνουν την ιστορική πραγματικότητα, να δηλητηριάζουν τα παιδιά μας και τα αλβανόπαιδα ακόμα, καλλιεργώντας μίση ανάμεσα στους λαούς μας.
2. Το Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό της Αλβανικής Ακαδημίας Επιστημών παραλογεί. Μόνον επιστημονικό δεν μπορεί να θεωρηθεί με τη χυδαία διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Βγάζει εμάς, τους νοικοκυραίους στον τόπο μας από χτίσεως κόσμου ξένους και τόσα άλλα ανυπόστατα πράγματα.
Ποιος αντέδρασε επίσημα γι’ αυτά τα παράλογα; Από όσα ξέρουμε, πρώτος ο Παναγιώτης Μπάρκας, ο πρώην Βουλευτής και Υπεύθυνος Ελληνικής Έδρας στο Πανεπιστήμιο Αργυροκάστρου, πράγμα που έφτασε μέχρι την Ελληνική Βουλή.
Οι άλλοι τι κάνουν; Τόσοι και τόσοι που ενδιαφέρονται για τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό; Ας περιμένουμε.
Εάν δεν ασχοληθούμε με αυτά τα προβλήματα θεωρώντας τα περιττά, τότε θα το πάθουμε όπως με τους Σλάβους, που μπροστά από 70 χρόνια ο Τίτο τους κόλλησε το όνομα Μακεδονία και τώρα το πίστεψαν κι αυτοί, λέγοντας, με δίκιο, τώρα θυμηθήκατε;
Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010
Εδώ θα γεννηθεί ο Αντίχριστος
- του Πέτρου Τσερκέζη -
ποιητή - συγγραφέα
«Εχεεϊ σταματήστε. Πείτε το καρβανάρι να σταματήσει».
«Τι είναι, τι συμβαίνει;» Ρώτησε ο πρώτος που οδηγούσε το καρβανάρι.
«Ο γέροντας θέλει να σας αποχαιρετίσει».
Το καρβανάρι σταμάτησε. Ο ήλιος είχε λοξοδρομήσει προς την ανατολή, ενώ ο δρόμος ανέβαινε προς τις γιδόστρατες. Ο γέροντας άρχισε να χαιρετάει και να ευλογεί τους συνταξιδιώτες του. Εκείνοι που τον είχαν ακούσει να μιλάει καθ’ όλης της πορείας και θαύμαζαν τα λεγόμενα του και την αισιοδοξία του, τον κοίταζαν μ’ ένα βλέμμα σαν να τον παρακαλούσαν ή να του ζητούσαν ελεημοσύνη.
Τα μάτια τους είχαν αρχίσει να υγραίνουν και έμοιαζαν με παράθυρα που τα κυριαρχούσε μια φωτεινή παράκληση, μια κραυγή που πήγαζε ευθέως από τα βάθη της καρδιάς και δεν περίμεναν κάποια σειρά για να εκφράσουν την επιθυμία τους, αλλά μιλούσαν όλοι μαζί, ταυτόχρονα:
«Έλα μαζί μας άγιε πατέρα. Μη μας εγκαταλείπεις γέροντα. Και λίγο και θα νυχτώσει, η νύχτα θα δυσκολέψει την πορεία σου. Έλα μαζί μας, θα σε φιλοξενήσουμε στο Αργυρόκαστρο».
«Μη με παρακαλάτε» είπε ο γέροντας, «τον Θεό να παρακαλάτε, όχι εμένα. Η καρδιά μου το επιθυμεί πολύ, όμως μου είναι αδύνατο, αδύνατο».
Μια αστραπή θυμού πέρασε στα μάτια του κι έκαμε τα φρύδια του να σουρώνουν και ταυτόχρονα χτύπησε το ραβδί του δυνατά μπροστά στα πόδια του σαν να πατούσε το κεφάλι ενός ερπετού. Το έντονο φως που αντανακλούσαν τα μάτια του ήταν σαν μια έκρηξη για την αγιοσύνη του και συνέχισε για μερικά λεπτά.
Είχε αναγνωρίσει τελικά τον τόπο του τρομερού ονείρου που τον είχε βασανίσει για εβδομάδες. Εδώ σ’ αυτά τα κατσουφιασμένα και κακοτράχαλα βουνά της Ηπείρου με μια βαθιά θεϊκή σκιά, σ’ αυτή την πόλη που αιωρούνταν κι έμοιαζε σαν να είχε ανοίξει τα φτερά ένας πέτρινος αετός στους πρόποδες του βουνού και κατέβαινε ως κάτω στην κοιλάδα, σαν να ήθελε να δροσίσει τα πόδια στο Δρίνο ποταμό, σ’ αυτήν την πόλη θα γεννιόταν.
Τώρα ήταν απόλυτα σίγουρος.
«Εδώ», είπε με βαθιά φωνή, κάπως τρεμάμενη, σηκώνοντας το ραβδί, «εδώ στην καρδιά αυτής της πέτρινης πόλης θα γεννηθεί ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ. Θα τον αποκαλέσουν: ο “σκληρός”, ο “όμορφος”. Έτσι εμφανίζεται πάντα ο σατανάς. Αυτός θα είναι ο κόκκινος σατανάς, πολλοί θα τον χειροκροτήσουν και θ’ αποκεφαλίσει πολλούς, όμως το κακό που θα προκαλέσει σ’ αυτόν τον τόπο δεν θα μπορέσουν να το επανορθώσουν αιώνες.
Πολλά δεινά θα υποστεί αυτό το φτωχό κομμάτι της Ρωμιοσύνης. Θα καταστρέψει το έθνος, παιδεία και θρησκεία και κανείς δεν θα μπορέσει να τον σταματήσει. Δεν θα επισκεφτώ τώρα αυτή την πόλη, στην επιστροφή θα’ ρθω, σίγουρα θα’ ρθω. Σας υπόσχομαι. Έχετε γεια και ο Θεός μαζί σας».
Έφυγε με γοργό βήμα, χτυπώντας δυνατά το ραβδί του πάνω στους βράχους, σαν να χτυπούσε κατακέφαλα τον σατανά, το φάντασμα των ερχόμενων αιώνων, που είχε εμφανιστεί στην πορεία του, αφήνοντας πίσω του την προφητική και αλάθητη σοφία που αστραφτοκοπούσε στους καιρούς.
ποιητή - συγγραφέα
«Εχεεϊ σταματήστε. Πείτε το καρβανάρι να σταματήσει».
«Τι είναι, τι συμβαίνει;» Ρώτησε ο πρώτος που οδηγούσε το καρβανάρι.
«Ο γέροντας θέλει να σας αποχαιρετίσει».
Το καρβανάρι σταμάτησε. Ο ήλιος είχε λοξοδρομήσει προς την ανατολή, ενώ ο δρόμος ανέβαινε προς τις γιδόστρατες. Ο γέροντας άρχισε να χαιρετάει και να ευλογεί τους συνταξιδιώτες του. Εκείνοι που τον είχαν ακούσει να μιλάει καθ’ όλης της πορείας και θαύμαζαν τα λεγόμενα του και την αισιοδοξία του, τον κοίταζαν μ’ ένα βλέμμα σαν να τον παρακαλούσαν ή να του ζητούσαν ελεημοσύνη.
Τα μάτια τους είχαν αρχίσει να υγραίνουν και έμοιαζαν με παράθυρα που τα κυριαρχούσε μια φωτεινή παράκληση, μια κραυγή που πήγαζε ευθέως από τα βάθη της καρδιάς και δεν περίμεναν κάποια σειρά για να εκφράσουν την επιθυμία τους, αλλά μιλούσαν όλοι μαζί, ταυτόχρονα:
«Έλα μαζί μας άγιε πατέρα. Μη μας εγκαταλείπεις γέροντα. Και λίγο και θα νυχτώσει, η νύχτα θα δυσκολέψει την πορεία σου. Έλα μαζί μας, θα σε φιλοξενήσουμε στο Αργυρόκαστρο».
«Μη με παρακαλάτε» είπε ο γέροντας, «τον Θεό να παρακαλάτε, όχι εμένα. Η καρδιά μου το επιθυμεί πολύ, όμως μου είναι αδύνατο, αδύνατο».
Μια αστραπή θυμού πέρασε στα μάτια του κι έκαμε τα φρύδια του να σουρώνουν και ταυτόχρονα χτύπησε το ραβδί του δυνατά μπροστά στα πόδια του σαν να πατούσε το κεφάλι ενός ερπετού. Το έντονο φως που αντανακλούσαν τα μάτια του ήταν σαν μια έκρηξη για την αγιοσύνη του και συνέχισε για μερικά λεπτά.
Είχε αναγνωρίσει τελικά τον τόπο του τρομερού ονείρου που τον είχε βασανίσει για εβδομάδες. Εδώ σ’ αυτά τα κατσουφιασμένα και κακοτράχαλα βουνά της Ηπείρου με μια βαθιά θεϊκή σκιά, σ’ αυτή την πόλη που αιωρούνταν κι έμοιαζε σαν να είχε ανοίξει τα φτερά ένας πέτρινος αετός στους πρόποδες του βουνού και κατέβαινε ως κάτω στην κοιλάδα, σαν να ήθελε να δροσίσει τα πόδια στο Δρίνο ποταμό, σ’ αυτήν την πόλη θα γεννιόταν.
Τώρα ήταν απόλυτα σίγουρος.
«Εδώ», είπε με βαθιά φωνή, κάπως τρεμάμενη, σηκώνοντας το ραβδί, «εδώ στην καρδιά αυτής της πέτρινης πόλης θα γεννηθεί ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ. Θα τον αποκαλέσουν: ο “σκληρός”, ο “όμορφος”. Έτσι εμφανίζεται πάντα ο σατανάς. Αυτός θα είναι ο κόκκινος σατανάς, πολλοί θα τον χειροκροτήσουν και θ’ αποκεφαλίσει πολλούς, όμως το κακό που θα προκαλέσει σ’ αυτόν τον τόπο δεν θα μπορέσουν να το επανορθώσουν αιώνες.
Πολλά δεινά θα υποστεί αυτό το φτωχό κομμάτι της Ρωμιοσύνης. Θα καταστρέψει το έθνος, παιδεία και θρησκεία και κανείς δεν θα μπορέσει να τον σταματήσει. Δεν θα επισκεφτώ τώρα αυτή την πόλη, στην επιστροφή θα’ ρθω, σίγουρα θα’ ρθω. Σας υπόσχομαι. Έχετε γεια και ο Θεός μαζί σας».
Έφυγε με γοργό βήμα, χτυπώντας δυνατά το ραβδί του πάνω στους βράχους, σαν να χτυπούσε κατακέφαλα τον σατανά, το φάντασμα των ερχόμενων αιώνων, που είχε εμφανιστεί στην πορεία του, αφήνοντας πίσω του την προφητική και αλάθητη σοφία που αστραφτοκοπούσε στους καιρούς.
Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010
Η αξία των Ελλήνων στον κόσμο
- επιμέλεια Βαγγέλη Νάστου -
Η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελλήνων της Ουκρανίας κα Αλεξάνδρα Προσένκο, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο HARVARD, ομολογεί ένα περιστατικό.
Ρωτάει ο δάσκαλος τους μαθητές:
- Δεν μου λέτε ποιος είναι ο πιο μεγάλος λαός του κόσμου;
- Οι Εβραίοι, είπαν τα παιδιά.
- Γιατί το λέτε αυτό; είπε ο δάσκαλος.
- Οι Εβραίοι είναι λίγοι, έχουν σφαχτεί, έχουν κυνηγηθεί, έχουν υποδουλωθεί, έχουν διασκορπιστεί σ' όλα τα μέρη της γης και όμως είναι μορφωμένοι, πλούσιοι και επηρεάζουν τα πράγματα παγκοσμίως.
- Πολύ καλή η απάντηση σας, αλλά δεν δώσατε την πραγματική απάντηση. Σκεφείτε το και θα μιλήσουμε πάλι αύριο.
Την επόμενη μέρα.
- Το σκεφτήκατε; λέει ο δάσκαλος.
- Το σκεφτήκαμε! Αλλάξαμε απάντηση.
- Ποιος είναι λοιπόν αυτός ο λαός;
- ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
- Γιατί το λέτε αυτό;
- Γιατί οι Έλληνες είναι ένας λαός μικρός μεν, που έχει σε όλους τους αιώνες σφαχτεί, υποδουλωθεί, καταπατηθεί, εξοριστεί. Είναι σε 140 χώρες της γης σκορπισμένος, χαμένος και όμως είναι τόσο μορφωμένος, τόσο πλούσιος, δυναμικός.
Έδωσε τα πρώτα φώτα της επιστήμης και πολιτισμού σ' όλο τον κόσμο και επηρεάζει συνεχώς τα πράγματα παγκοσμίως.
Αλλά με μια διαφορά, όταν ένας Εβραίος ανεβαίνει μια σκάλα, είναι από κάτω 10 Εβραίοι που τον σπρώχνουν να ανέβει και άλλοι 10 από πάνω που τον τραβάνε.
Όταν ανεβαίνει ένας Έλληνας μια σκάλα, είναι κάτω 10 Έλληνες που τον αρπάζουν από τα πόδια για να τον ρίξουν να πέσει και 10 από πάνω που του λένε: "που πας παιδί μου, κάτσε κάτω...". Και όμως ο Έλληνας ανεβαίνει...
- Μπράβο παιδιά, τη βρήκατε την απάντηση, οι Έλληνες είναι αυτός ο μεγάλος λαός.
Και τώρα ας δώσουμε τα χέρια κι ας ανέβουμε όλοι μαζί πιο ψηλά.
Η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελλήνων της Ουκρανίας κα Αλεξάνδρα Προσένκο, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο HARVARD, ομολογεί ένα περιστατικό.
Ρωτάει ο δάσκαλος τους μαθητές:
- Δεν μου λέτε ποιος είναι ο πιο μεγάλος λαός του κόσμου;
- Οι Εβραίοι, είπαν τα παιδιά.
- Γιατί το λέτε αυτό; είπε ο δάσκαλος.
- Οι Εβραίοι είναι λίγοι, έχουν σφαχτεί, έχουν κυνηγηθεί, έχουν υποδουλωθεί, έχουν διασκορπιστεί σ' όλα τα μέρη της γης και όμως είναι μορφωμένοι, πλούσιοι και επηρεάζουν τα πράγματα παγκοσμίως.
- Πολύ καλή η απάντηση σας, αλλά δεν δώσατε την πραγματική απάντηση. Σκεφείτε το και θα μιλήσουμε πάλι αύριο.
Την επόμενη μέρα.
- Το σκεφτήκατε; λέει ο δάσκαλος.
- Το σκεφτήκαμε! Αλλάξαμε απάντηση.
- Ποιος είναι λοιπόν αυτός ο λαός;
- ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
- Γιατί το λέτε αυτό;
- Γιατί οι Έλληνες είναι ένας λαός μικρός μεν, που έχει σε όλους τους αιώνες σφαχτεί, υποδουλωθεί, καταπατηθεί, εξοριστεί. Είναι σε 140 χώρες της γης σκορπισμένος, χαμένος και όμως είναι τόσο μορφωμένος, τόσο πλούσιος, δυναμικός.
Έδωσε τα πρώτα φώτα της επιστήμης και πολιτισμού σ' όλο τον κόσμο και επηρεάζει συνεχώς τα πράγματα παγκοσμίως.
Αλλά με μια διαφορά, όταν ένας Εβραίος ανεβαίνει μια σκάλα, είναι από κάτω 10 Εβραίοι που τον σπρώχνουν να ανέβει και άλλοι 10 από πάνω που τον τραβάνε.
Όταν ανεβαίνει ένας Έλληνας μια σκάλα, είναι κάτω 10 Έλληνες που τον αρπάζουν από τα πόδια για να τον ρίξουν να πέσει και 10 από πάνω που του λένε: "που πας παιδί μου, κάτσε κάτω...". Και όμως ο Έλληνας ανεβαίνει...
- Μπράβο παιδιά, τη βρήκατε την απάντηση, οι Έλληνες είναι αυτός ο μεγάλος λαός.
Και τώρα ας δώσουμε τα χέρια κι ας ανέβουμε όλοι μαζί πιο ψηλά.
Μέσα στην κρίση για την αναδιοργάνωση της Ομόνοιας: Εκλογές από τη βάση, εδώ και τώρα.
- της Κωνσταντίνας Βεζιάνη -
Η δύναμη του λαού αποφασίζει, που εκδηλώνεται δημοκρατικά και σωστά όσο γίνεται πιο γρήγορα.
Ας μιμηθούμε, ας πάρουμε παράδειγμα από τις εκλογές που έγιναν στην Ελλάδα, στο δικό μας έθνος πρόσφατα, στη Νέα Δημοκρατία και παράδειγμα από τις εκλογές που έκανε το ΠΑΣΟΚ το 2007.
Είναι καθήκον όλων των Ελλήνων, που ζουν μέσα και έξω από την Αλβανία να οργανώσουν και να παραβρεθούν στις εκλογές που θα αναδειχτεί ο ηγέτης τους μέσα από δημοκρατικές εκλογές, που θα παρθεί υπόψη και η ψήφος του πιο ηλικιωμένου, αλλά και του πιο νέου ψηφοφόρου και του πιο απόμακρου, αλλά και του πιο κοντακινού χωριάτη ή πολίτη.
Έτσι όλοι οι Έλληνες θα συμβάλλουν.
Και πρώτον θα ικανοποιηθούν για το αποτέλεσμα των πράξεων τους. Και δεύτερο δεν θα μπορέσουν να αμφισβητήσουν τον ηγέτη που μόνοι τους επέλεξαν, γιατί αυτόν που θα τιμήσουν με την ψήφο τους θα τους αντιπροσωπεύσει όλους.
Ας μην αφήσουμε άλλο την Ομόνοια μας σε αυτή τη μοίρα. Ας της δώσουμε το κύρος που της ανήκει.
Τα αρνητικά αποτελέσματα που είχαμε από τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, που βγάλαμε μόνο έναν βουλευτή, είχαν αντίκρισμα την αδιαφορία για την Ομόνοια και το Κόμμα, ακριβώς γιατί οι ηγεσίες και της Ομόνοιας και του Κόμματος δεν έχουν την υποστήριξη της βάσης και της πλειοψηφίας.
Η δύναμη του λαού αποφασίζει, που εκδηλώνεται δημοκρατικά και σωστά όσο γίνεται πιο γρήγορα.
Ας μιμηθούμε, ας πάρουμε παράδειγμα από τις εκλογές που έγιναν στην Ελλάδα, στο δικό μας έθνος πρόσφατα, στη Νέα Δημοκρατία και παράδειγμα από τις εκλογές που έκανε το ΠΑΣΟΚ το 2007.
Είναι καθήκον όλων των Ελλήνων, που ζουν μέσα και έξω από την Αλβανία να οργανώσουν και να παραβρεθούν στις εκλογές που θα αναδειχτεί ο ηγέτης τους μέσα από δημοκρατικές εκλογές, που θα παρθεί υπόψη και η ψήφος του πιο ηλικιωμένου, αλλά και του πιο νέου ψηφοφόρου και του πιο απόμακρου, αλλά και του πιο κοντακινού χωριάτη ή πολίτη.
Έτσι όλοι οι Έλληνες θα συμβάλλουν.
Και πρώτον θα ικανοποιηθούν για το αποτέλεσμα των πράξεων τους. Και δεύτερο δεν θα μπορέσουν να αμφισβητήσουν τον ηγέτη που μόνοι τους επέλεξαν, γιατί αυτόν που θα τιμήσουν με την ψήφο τους θα τους αντιπροσωπεύσει όλους.
Ας μην αφήσουμε άλλο την Ομόνοια μας σε αυτή τη μοίρα. Ας της δώσουμε το κύρος που της ανήκει.
Τα αρνητικά αποτελέσματα που είχαμε από τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, που βγάλαμε μόνο έναν βουλευτή, είχαν αντίκρισμα την αδιαφορία για την Ομόνοια και το Κόμμα, ακριβώς γιατί οι ηγεσίες και της Ομόνοιας και του Κόμματος δεν έχουν την υποστήριξη της βάσης και της πλειοψηφίας.
Μέχρι πότε τα σχολικά κείμενα (ειδικά ιστορίας και γεωγραφίας) θα δηλητηριάζουν τα παιδιά μας;
- του εκδότη Θ. Βεζιάνη -
Μέχρι πότε θα ανεχόμαστε να μαθαίνουν τα παιδιά μας, πως η Πρέβεζα, η Άρτα, η Ηγουμενίτσα, τα Γιάννινα, τα Γρεβενά, η Καστοριά, η Φλώρινα κλπ. είναι αλβανικά και είναι κατεχόμενα από την Ελλάδα;
Μέχρι πότε εμάς τους Έλληνες Ηπειρώτες - Βορειοηπειρώτες, τους πανάρχαιους κατοίκους στα άγια χώματα μας, θα μας βγάζουν ξένους στον τόπο μας;
Πέρασαν 50 χρόνια κομμουνιστικής δικτατορίας, που δεν μπορούσαμε ν' ανοίξομε στόμα.
Τώρα όμως, μετά από 20 χρόνια δημοκρατίας, έχουμε δικαίωμα να αντιδράσομε, να μην παραδεχτούμε να μας δηλητηριάζουν, τουλάχιστον τα παιδιά μας.
Όχι μόνο το ανεχτήκαμε μέχρι τώρα, κακώς, αλλά αγοράζαμε εμείς αυτά τα βιβλία, νομίζοντας πως η Διακρατική Επιτροπή που είχε συσταθεί πριν από 10 χρόνια θα τραβήξει αυτά τα απαράδεχτα και διαστρεβλωμένα κείμενα, από τα σχολικά βιβλία.
Και τι έγινε ως τα σήμερα; Τίποτα...!
Η εφημερίδα μας έχει δημοσιεύσει μερικές φορές συγκεκριμένα το τι γράφονται στα σχολικά κείμενα κάθε τάξης. Τώρα όμως, νομίζομε πως δίνεται ξανά το νόημα της μεγάλης ανησυχίας μας, δημοσιεύοντας μόνον μερικούς παραγράφους από την Ιστορία και Γεωγραφία της 9ης Τάξης:
- Από την αρχή της ιστορίας της 9ης Τάξης δίνεται το στίγμα πως όλη η Ήπειρος, από τον Σκουμπίνι ποταμό και μέχρι την Άρτα, είναι αλβανικά εδάφη. Βάση μ' αυτό, ως δεδομένο, προχωρούν τα πάντα στα σχολικά βιβλία.
Τονίζεται επίσης: "Οι αρχαίοι Έλληνες ιστορικοί χαρακτήριζαν τους Ηπειρώτες Ιλιριούς, βάρβαρους ως λαούς, όχι Έλληνες" (σελίδα 14).
- "Η σοβινιστική Ελλάδα προέβλεπε ν' αρπάξει τη Νότια Αλβανία" (σελίδα 43).
- "Η Ελληνική Κυβέρνηση ζητούσε τις περιοχές της Νοτίου Αλβανίας που κατοικούνταν από Αλβανούς" (σελίδα 63).
- "Οι Έλληνες σοβινιστές οργάνωσαν μια προπαγανδιστική καμπάνια, για να παρουσιάσουν τον πληθυσμό της Νοτίου Αλβανίας πως είναι Έλληνες" (σελ.65).
- "Σύμφωνα με τα σχέδια των σοβινιστών της Αθήνας, θα εξασφαλίζονταν αρχικά η Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου...
Οι Έλληνες για να καλύψουν τις πράξεις τους, οργάνωσαν "εθελοντικά" τμήματα με ανθρώπους που έπρατταν απάνθρωπα εγκλήματα στην Αλβανία...
Το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας (17.05.1914) δεν βασίζονταν σε κανένα αληθινό στοιχείο (σελ. 65).
- "Οι Τσιάμηδες βρίσκονταν σε συνεχείς εκβιασμούς, όπως εκτελέσεις, συλλήψεις, φυλακίσεις, εξορίσεις κλπ. Η Ελληνική Κυβέρνηση, θεωρώντας τους Τσιάμηδες εχθρούς, εξόρισε στα νησιά του Αιγαίου πάνω από 5.000 άτομα, από τα οποία πολλά βρήκαν το θάνατο" (σελ.85).
- "Ο Ελληνικός Στρατός έκεψε και πλιατσικολόγησε την Τσιαμουριά χειρότερα από τους Ιταλούς φασίστες" (σελ. 100).
Η Γεωγραφία της 9ης Τάξης μελετάει όλα τα "αλβανικά εδάφη", όπως τα λέει, ανεξαιρέτως εάν βρίσκονται εκτός των συνόρων της Αλβανίας.
Παράδειγμα:
" Οι ακτές του Ιονίου Πελάγους εξαπλώνονται από το ακροτήριο του Καραμπουρούνι μέχρι τον κόλπο της Άρτας. Οι ακτές αυτές είναι ψηλές, βραχώδεις με ακρογιαλιές αμμώδεις. Κρυσταλλένιες πηγές, η λάμψη του ήλιου, τα καταγάλανα νερά... δίνουν και τουριστικές αξίες..."
Το αίτημα μας δεν είναι να σχολιάσουμε τα γεγονότα, αλλά να τραβηχτούν όλες αυτές οι αλυτρωτικές τάσεις, ειδικά στα σχολικά βιβλία, γιατί όχι μόνον δηλητηριάζουν τα Ελληνόπουλα, αλλά το ίδιο, μπορώ να πω και τα Αλβανόπουλα.
Σπέρνουν αιώνιο μίσος ενάντια σε δύο γειτονικούς και αδελφούς λαούς. Κι αυτή η γκεμπελική προπαγάνδα έχει πάνω από 70 χρόνια που συνεχίζεται, αλλά το καλό είναι που οι λαοί δεν υπέκυψαν σ' αυτή.
Σ' ένα σχολείο στο Βρυώνι, υπάρχουν Έλληνες μαθητέ και Τσιάμηδες. Στα κείμενα του βιβλίου δραματοποιούνται τα βασανιστήρια των Τσιάμηδων από τους Έλληνες. Τα Ελληνόπουλα όμως έχουν ακούσει τόσα πολλά που έχουν κάνει οι Τσιάμηδες στους Έλληνες.
Ο δάσκαλος, έξυπνος, τα απέφυγε όλα αυτά και συνεχίζουν αδελφωμένα τα παιδιά του χωριού. Το αλβανικό κράτος δεν μπορεί να τα αποφύγει όλα αυτά;
Πρέπει να τονίσομε πως στα σχολικά κείμενα στην Ελλάδα δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα, τα οποία είναι καταδικαστέα απ' όλους. Εξάλλου η Αλβανία μόλις πήρε το δικαίωμα για να προχωρήσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έτσι, εάν δεν αλλάξει μυαλά, θα είναι αδύνατη η ένταξη της στην Ευρώπη.
Ο ΚΑΙΡΟΣ ΖΗΤΑΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ, ΑΠΑΛΛΑΓΜΕΝΑ ΑΠΟ ΜΙΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΕΣ, ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΝΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΛΛΗΛΟΣΕΒΑΣΜΟ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ, ΜΕ ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ.
Μέχρι πότε θα ανεχόμαστε να μαθαίνουν τα παιδιά μας, πως η Πρέβεζα, η Άρτα, η Ηγουμενίτσα, τα Γιάννινα, τα Γρεβενά, η Καστοριά, η Φλώρινα κλπ. είναι αλβανικά και είναι κατεχόμενα από την Ελλάδα;
Μέχρι πότε εμάς τους Έλληνες Ηπειρώτες - Βορειοηπειρώτες, τους πανάρχαιους κατοίκους στα άγια χώματα μας, θα μας βγάζουν ξένους στον τόπο μας;
Πέρασαν 50 χρόνια κομμουνιστικής δικτατορίας, που δεν μπορούσαμε ν' ανοίξομε στόμα.
Τώρα όμως, μετά από 20 χρόνια δημοκρατίας, έχουμε δικαίωμα να αντιδράσομε, να μην παραδεχτούμε να μας δηλητηριάζουν, τουλάχιστον τα παιδιά μας.
Όχι μόνο το ανεχτήκαμε μέχρι τώρα, κακώς, αλλά αγοράζαμε εμείς αυτά τα βιβλία, νομίζοντας πως η Διακρατική Επιτροπή που είχε συσταθεί πριν από 10 χρόνια θα τραβήξει αυτά τα απαράδεχτα και διαστρεβλωμένα κείμενα, από τα σχολικά βιβλία.
Και τι έγινε ως τα σήμερα; Τίποτα...!
Η εφημερίδα μας έχει δημοσιεύσει μερικές φορές συγκεκριμένα το τι γράφονται στα σχολικά κείμενα κάθε τάξης. Τώρα όμως, νομίζομε πως δίνεται ξανά το νόημα της μεγάλης ανησυχίας μας, δημοσιεύοντας μόνον μερικούς παραγράφους από την Ιστορία και Γεωγραφία της 9ης Τάξης:
- Από την αρχή της ιστορίας της 9ης Τάξης δίνεται το στίγμα πως όλη η Ήπειρος, από τον Σκουμπίνι ποταμό και μέχρι την Άρτα, είναι αλβανικά εδάφη. Βάση μ' αυτό, ως δεδομένο, προχωρούν τα πάντα στα σχολικά βιβλία.
Τονίζεται επίσης: "Οι αρχαίοι Έλληνες ιστορικοί χαρακτήριζαν τους Ηπειρώτες Ιλιριούς, βάρβαρους ως λαούς, όχι Έλληνες" (σελίδα 14).
- "Η σοβινιστική Ελλάδα προέβλεπε ν' αρπάξει τη Νότια Αλβανία" (σελίδα 43).
- "Η Ελληνική Κυβέρνηση ζητούσε τις περιοχές της Νοτίου Αλβανίας που κατοικούνταν από Αλβανούς" (σελίδα 63).
- "Οι Έλληνες σοβινιστές οργάνωσαν μια προπαγανδιστική καμπάνια, για να παρουσιάσουν τον πληθυσμό της Νοτίου Αλβανίας πως είναι Έλληνες" (σελ.65).
- "Σύμφωνα με τα σχέδια των σοβινιστών της Αθήνας, θα εξασφαλίζονταν αρχικά η Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου...
Οι Έλληνες για να καλύψουν τις πράξεις τους, οργάνωσαν "εθελοντικά" τμήματα με ανθρώπους που έπρατταν απάνθρωπα εγκλήματα στην Αλβανία...
Το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας (17.05.1914) δεν βασίζονταν σε κανένα αληθινό στοιχείο (σελ. 65).
- "Οι Τσιάμηδες βρίσκονταν σε συνεχείς εκβιασμούς, όπως εκτελέσεις, συλλήψεις, φυλακίσεις, εξορίσεις κλπ. Η Ελληνική Κυβέρνηση, θεωρώντας τους Τσιάμηδες εχθρούς, εξόρισε στα νησιά του Αιγαίου πάνω από 5.000 άτομα, από τα οποία πολλά βρήκαν το θάνατο" (σελ.85).
- "Ο Ελληνικός Στρατός έκεψε και πλιατσικολόγησε την Τσιαμουριά χειρότερα από τους Ιταλούς φασίστες" (σελ. 100).
Η Γεωγραφία της 9ης Τάξης μελετάει όλα τα "αλβανικά εδάφη", όπως τα λέει, ανεξαιρέτως εάν βρίσκονται εκτός των συνόρων της Αλβανίας.
Παράδειγμα:
" Οι ακτές του Ιονίου Πελάγους εξαπλώνονται από το ακροτήριο του Καραμπουρούνι μέχρι τον κόλπο της Άρτας. Οι ακτές αυτές είναι ψηλές, βραχώδεις με ακρογιαλιές αμμώδεις. Κρυσταλλένιες πηγές, η λάμψη του ήλιου, τα καταγάλανα νερά... δίνουν και τουριστικές αξίες..."
Το αίτημα μας δεν είναι να σχολιάσουμε τα γεγονότα, αλλά να τραβηχτούν όλες αυτές οι αλυτρωτικές τάσεις, ειδικά στα σχολικά βιβλία, γιατί όχι μόνον δηλητηριάζουν τα Ελληνόπουλα, αλλά το ίδιο, μπορώ να πω και τα Αλβανόπουλα.
Σπέρνουν αιώνιο μίσος ενάντια σε δύο γειτονικούς και αδελφούς λαούς. Κι αυτή η γκεμπελική προπαγάνδα έχει πάνω από 70 χρόνια που συνεχίζεται, αλλά το καλό είναι που οι λαοί δεν υπέκυψαν σ' αυτή.
Σ' ένα σχολείο στο Βρυώνι, υπάρχουν Έλληνες μαθητέ και Τσιάμηδες. Στα κείμενα του βιβλίου δραματοποιούνται τα βασανιστήρια των Τσιάμηδων από τους Έλληνες. Τα Ελληνόπουλα όμως έχουν ακούσει τόσα πολλά που έχουν κάνει οι Τσιάμηδες στους Έλληνες.
Ο δάσκαλος, έξυπνος, τα απέφυγε όλα αυτά και συνεχίζουν αδελφωμένα τα παιδιά του χωριού. Το αλβανικό κράτος δεν μπορεί να τα αποφύγει όλα αυτά;
Πρέπει να τονίσομε πως στα σχολικά κείμενα στην Ελλάδα δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα, τα οποία είναι καταδικαστέα απ' όλους. Εξάλλου η Αλβανία μόλις πήρε το δικαίωμα για να προχωρήσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έτσι, εάν δεν αλλάξει μυαλά, θα είναι αδύνατη η ένταξη της στην Ευρώπη.
Ο ΚΑΙΡΟΣ ΖΗΤΑΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ, ΑΠΑΛΛΑΓΜΕΝΑ ΑΠΟ ΜΙΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΕΣ, ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΝΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΛΛΗΛΟΣΕΒΑΣΜΟ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ, ΜΕ ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ.
Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010
Συζήτηση με τον Βάσο Πόλιο (και τον δάσκαλο, εκδότη Θ. Βεζιάνη)
· Δάσκαλος: Θυμούμαι πάντα , Βάσο, πως είχες άλλες απόψεις, πάντα αντιπολιτευτικές και μέσα στα θεσμικά όργανα του Ελληνισμού μας. Απόψεις που ποτέ δεν τις δημοσιεύσαμε μέχρι τώρα.
· Βάσος, πολιτικός μηχανικός : Ναι, δάσκαλε, αλήθεια , έτσι είναι. Είχα άλλες απόψεις. Κι αυτό πήγαζε πως ήμουν πάντα προβληματισμένος για την τύχη αυτού του ξεχασμένου κόσμου, θύμα πολέμων, συμφερόντων και διαφορών μεταξύ των εθνών.
Έβλεπα από την αρχή της πτώσης του κομμουνισμού στην Αλβανία πως εμάς ως Μειονότητα πλέον μάς αρμόζει ο αντιπολιτευτικός ρόλος, γιατί πάντα ζητάμε τα δικαιώματά μας που δεν δίνονται από τις αλβανικές αρχές, από την αλβανική κυβέρνηση, από τ’ αλβανικά κόμματα. Τώρα το να αγωνιζόμαστε μαζί μ’ ένα αλβανικό κόμμα ή με την ίδια την αλβανική κυβέρνηση για τα δικαιώματά μας, είναι παράλογο για να μη πούμε αστείο, γιατί έτσι χάνει το νόημα κάθε ουσιαστική διεκδίκηση.
· Δάσκαλος: Εσύ Βάσο είχες αντιθέσεις και μέσα στην Ομόνοια.
· Βάσος: Ναι, έτσι είναι. Αλήθεια είχατε στην Ομόνοια μεγάλες επιτυχίες, στην αρχή, μέχρι τη Δίκη των 5 το 1994. Και μολαταύτα όμως και μ’ όλο που τότε είχε μέσα στην Ομόνοια κάποιου είδους αντιπολίτευσης , ξανά εγώ είχα άλλη άποψη.
Εάν ήταν δύο «Ομόνοιες», δύο ελληνικές οργανώσεις τουλάχιστον, θα ήταν καλύτερα. Γιατί ;
- Θα υπήρχε και η άλλη άποψη, η οποία θα ήταν ξεκάθαρη, γιατί όσο και μεγάλη ελευθερία άλλων απόψεων μέσα στην Ομόνοια, ξανά υπάρχει το φρενάρισμα, η απόκλιση ή η έξωση στο περιθώριο.
- Με τουλάχιστον δύο Ομόνοιες, θα υπήρχαν πιο ώριμες αποφάσεις στα εθνικά θέματα, αφού βεβαίως θα συναινέσουν οπωσδήποτε γι’ αυτά τα θέματα.
- Εάν υπάρχουν δύο και να λαθέψει ο ένας δεν αφήνει ο άλλος.
- Εάν υπάρχουν δύο, δεν αποδυναμώνει, δεν διαλύεται η Ομόνοια, γιατί υπάρχει και η άλλη πλευρά που δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο.
- Δεν θα υπήρχε, επίσης, διαρροή Ελλήνων στ’ αλβανικά κόμματα ή θα ήταν ελάχιστη, γιατί εάν δεν συνταυτίζονταν με έναν ελληνικό φορέα , υπήρχε ο άλλος.
- Με έναν μόνον φορέα αφήνονται πολλοί , μάλιστα και ικανότατα στελέχη στο περιθώριο, τα οποία δεν εισχωρούν ούτε στα αλβανικά κόμματα.
- Σε Διεθνές επίπεδο, θα υπήρχε μεγαλύτερη εκτίμηση για τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό, γιατί θα είχε ολοκληρωμένους ελληνικούς θεσμούς, θα είχε μεγαλύτερο κύρος. Γιατί ουσιαστικά δεν υπάρχει καμιά μειονότητα στον κόσμο μόνον με έναν φορέα. Ο ένας θυμίζει απολυταρχικό, μοναρχικό, κομμουνιστική νοοτροπία. Το ένα ανήκει στο παρελθών. Το Κόσσοβο είχε 16 δικούς του φορείς, το Μαυροβούνιο 7 κλπ. Άλλο είναι η συναίνεση των ομογενειακών φορέων και η ανάδειξη ηγέτη, που ήταν και είναι απαραίτητη.
· Δάσκαλος : Αγαπητέ Βάσο, πού εστιάζεται η διαφωνία σου με τα αιτήματά μας ;
· Βάσος : Μα για ποια αιτήματα. Εγώ δεν βλέπω να υπάρχουν επίσημα αιτήματα. Ακόμα εγώ δεν ξέρω τι ζητάει η Ομόνοια, τι ζητάτε ; Εσείς , σχεδόν, δεν ζητάτε τίποτα. Ξέρετε κανένα επίσημο έγγραφο για το τι επιτέλους ζητάει η Ομόνοια ;
Εγώ ένα επίσημο, πολύ επίσημο , έγγραφο γνωρίζω, το ψήφισμα της Ομόνοιας του 1993 επί προεδρίας Κυριαζάτη, το οποίο κυκλοφόρησε στις αλβανικές αρχές, στους Διεθνείς Οργανισμούς, σ’ όλο τον κόσμο. Και οι τότε βουλευτές Μήτσος και Μακαριάδης το έκαναν σημαία παντού στο εξωτερικό.
Έμεινε ,όμως , το μόνο.
Γιατί ; Ας πάρουν τον Κυριαζάτη να τους το πει…!
· Βάσος, πολιτικός μηχανικός : Ναι, δάσκαλε, αλήθεια , έτσι είναι. Είχα άλλες απόψεις. Κι αυτό πήγαζε πως ήμουν πάντα προβληματισμένος για την τύχη αυτού του ξεχασμένου κόσμου, θύμα πολέμων, συμφερόντων και διαφορών μεταξύ των εθνών.
Έβλεπα από την αρχή της πτώσης του κομμουνισμού στην Αλβανία πως εμάς ως Μειονότητα πλέον μάς αρμόζει ο αντιπολιτευτικός ρόλος, γιατί πάντα ζητάμε τα δικαιώματά μας που δεν δίνονται από τις αλβανικές αρχές, από την αλβανική κυβέρνηση, από τ’ αλβανικά κόμματα. Τώρα το να αγωνιζόμαστε μαζί μ’ ένα αλβανικό κόμμα ή με την ίδια την αλβανική κυβέρνηση για τα δικαιώματά μας, είναι παράλογο για να μη πούμε αστείο, γιατί έτσι χάνει το νόημα κάθε ουσιαστική διεκδίκηση.
· Δάσκαλος: Εσύ Βάσο είχες αντιθέσεις και μέσα στην Ομόνοια.
· Βάσος: Ναι, έτσι είναι. Αλήθεια είχατε στην Ομόνοια μεγάλες επιτυχίες, στην αρχή, μέχρι τη Δίκη των 5 το 1994. Και μολαταύτα όμως και μ’ όλο που τότε είχε μέσα στην Ομόνοια κάποιου είδους αντιπολίτευσης , ξανά εγώ είχα άλλη άποψη.
Εάν ήταν δύο «Ομόνοιες», δύο ελληνικές οργανώσεις τουλάχιστον, θα ήταν καλύτερα. Γιατί ;
- Θα υπήρχε και η άλλη άποψη, η οποία θα ήταν ξεκάθαρη, γιατί όσο και μεγάλη ελευθερία άλλων απόψεων μέσα στην Ομόνοια, ξανά υπάρχει το φρενάρισμα, η απόκλιση ή η έξωση στο περιθώριο.
- Με τουλάχιστον δύο Ομόνοιες, θα υπήρχαν πιο ώριμες αποφάσεις στα εθνικά θέματα, αφού βεβαίως θα συναινέσουν οπωσδήποτε γι’ αυτά τα θέματα.
- Εάν υπάρχουν δύο και να λαθέψει ο ένας δεν αφήνει ο άλλος.
- Εάν υπάρχουν δύο, δεν αποδυναμώνει, δεν διαλύεται η Ομόνοια, γιατί υπάρχει και η άλλη πλευρά που δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο.
- Δεν θα υπήρχε, επίσης, διαρροή Ελλήνων στ’ αλβανικά κόμματα ή θα ήταν ελάχιστη, γιατί εάν δεν συνταυτίζονταν με έναν ελληνικό φορέα , υπήρχε ο άλλος.
- Με έναν μόνον φορέα αφήνονται πολλοί , μάλιστα και ικανότατα στελέχη στο περιθώριο, τα οποία δεν εισχωρούν ούτε στα αλβανικά κόμματα.
- Σε Διεθνές επίπεδο, θα υπήρχε μεγαλύτερη εκτίμηση για τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό, γιατί θα είχε ολοκληρωμένους ελληνικούς θεσμούς, θα είχε μεγαλύτερο κύρος. Γιατί ουσιαστικά δεν υπάρχει καμιά μειονότητα στον κόσμο μόνον με έναν φορέα. Ο ένας θυμίζει απολυταρχικό, μοναρχικό, κομμουνιστική νοοτροπία. Το ένα ανήκει στο παρελθών. Το Κόσσοβο είχε 16 δικούς του φορείς, το Μαυροβούνιο 7 κλπ. Άλλο είναι η συναίνεση των ομογενειακών φορέων και η ανάδειξη ηγέτη, που ήταν και είναι απαραίτητη.
· Δάσκαλος : Αγαπητέ Βάσο, πού εστιάζεται η διαφωνία σου με τα αιτήματά μας ;
· Βάσος : Μα για ποια αιτήματα. Εγώ δεν βλέπω να υπάρχουν επίσημα αιτήματα. Ακόμα εγώ δεν ξέρω τι ζητάει η Ομόνοια, τι ζητάτε ; Εσείς , σχεδόν, δεν ζητάτε τίποτα. Ξέρετε κανένα επίσημο έγγραφο για το τι επιτέλους ζητάει η Ομόνοια ;
Εγώ ένα επίσημο, πολύ επίσημο , έγγραφο γνωρίζω, το ψήφισμα της Ομόνοιας του 1993 επί προεδρίας Κυριαζάτη, το οποίο κυκλοφόρησε στις αλβανικές αρχές, στους Διεθνείς Οργανισμούς, σ’ όλο τον κόσμο. Και οι τότε βουλευτές Μήτσος και Μακαριάδης το έκαναν σημαία παντού στο εξωτερικό.
Έμεινε ,όμως , το μόνο.
Γιατί ; Ας πάρουν τον Κυριαζάτη να τους το πει…!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)